Bir İnsanın Asılırken Tekmelediği Boşluk Veysel Çolak
Bir İnsanın Asılırken Tekmelediği Boşluk
Geçersiz bir yolculuk seninki dönüp arkana bakýyorsun. Kýyýlarýn çoðalýyor ama darsýn kendine bir i mgenin borcusun avucunda bir kan damlasý. Anlat bunu bir insanýn hiç yaþamadýðýna. kýrgýnlýklarýný gezmelere götür; boynu kesik ince tarih uyumsuz bir aný gibi durur ölüme karþý. Sen kocaman bir aþk saklarsýn aðzýnda sana benzesin diye yontarým kalbimi beni baðýþlama, uzaklara býrak geri al sonsuzluðunu bazen boðucudur buluþmalarýn koyu denizi. Koyuhüzün bir sabah som sýkýntýda fýrtýnaný dinlendir ve anlat bunlarý Bir çocuðun ansýzýn yalnýz kalmasýna. Dolgun bir su sesi olsun sürekli ve sarmaþýk bir umut. kal orda; gelip çarpacaksýn yoksa çoðul bir arkadaþlýðýn kül olmasýna. Aramýzda bir insanýn asýlýrken tekmelediði boþluk sýyrýk kelimeler, yanýk yüzün ve bir daha hiç konuþamama korkusu.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Veysel Çolak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.