Belirsizlik, Zaman Denilen Pusu
Ömrümü toplasam elde var bir kaç aný. Ah!
Ýnsanlar gökyüzünü sevmiyor. Bu yüzden
kayboluyor herbiri, topluca ölüyorlar.
-Bunu ben aptal bir dünyadýr bileyim!
Her þeyi baþlatan saðanak içinizde
sevgiliden tuz tadý. Ben bunu da
konuþaný kalmamýþ bir dil diye/bileyim.
Vurun uykuyu, gece büyüsün
ve bu masal hýzla silinsin günden.
Kuþku dursun,
þimdi çoðu kez sancýdýr gizlenen bize.
Oyle iþte her hançer kendine bükülür
git artýk ve bu aþký ihbar et
kaçýp gidecek kalbim olmasýn
pusulalarý kýrýn, silin haritalarý.
-Ama ben bunu bilmeyeyim.
Yýrtýlýn, çekilin bütün kelimelerden
bekliyorum sizi her büyük çalkantýda
boynunuzda harflerden bir gerdanlýk
güvercinlere serpilen gözleriniz
yaþamak bir hüznün koyaðýnda sürçerek...
Þaþýrýrým boyuna
tanrý da yanýlýr bir çocuk düþünürken
dil çürür, dudak düþer, kan yenilir
bir deniz gibi birikir sabah,
insandan esen rüzgar tarih burcudur
taþa dönüþmüþ zaman.
-Ben bunu da öldüren ecza diye/bileyim.
Býkmadým beklemekten. Yoruldum belki
sarýldýðým kin artýk bittiyse
öfkeyle çözün beni. Daðýlýn, merak olun
sizden sonra gelenler olacak,
onlar toplasýn parçalarýnýzý. Ben bunu da
þimdilerde yasak anlam bileyim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.