SEN OLMASAN

Sen olmasan... Seni bir lâhza görmesem yâhut,
Bilir misin ne olur?
Semâ, güneþ ebediyyen kapansa, belki vücud
Bu leyl-i serd ile bir çâre-i teennüs arar,
Ve bulur;
Fakat o zulmete mümkün müdür alýþtýrmak
Bütün güneþle, semâlarla beslenen rûhu,
Bu rûh-ý mecrûhu?..

Sen olmasan... Seni bulmak hayâli olsa muhâl,
Yaþar mýyým dersin?
Söner ufûlüne bir lâhza kaail olsa hayâl;
Soður, donar, kýrýlýr senden ayrýlýnca nazar
Ne hazin
Gelir hâyât o zaman hem vücûda hem rûha,
Yaþar mýyýz seni kaybetsek âh ben, kalbim,
Bu kalb-i muztaribim?

Sen olmasan... Bu samîmî bir îtirâf iþte;
Sen olmasan yaþayamam:
Seninle rabýtamýz hoþ bir îtilâf iþte;
Fakat bu râbýta hâlî mi rûhu ezmekten?...
Akþam
Gurûba karþý düþündüm sükûn içinde bunu:
Fenâ deðil seviþip aðlamak, fakat heyhât,
Bükâya deðse hayat!..
Sosyal Medyada Paylaşın: