Sâf ü râkit... Hani akþamki tegayyür heyecân? Bir çocuk rûhu kadar pür-nisyân, Bir çocuk rûhu kadar þimdi münevver, lekesiz, Uyuyor mâi deniz. Ben bütün bir gecelik cûþ-i ahzânýmla, O hayâlât-ý pêriþânýmla
Müteþekk’, lâim, Karþýdan safvet-i mahmûrunu seyretmedeyim... Yok, bulandýrmasýn âlûde-i zulmet bu nazar Rûh-i mâsûmunu, ey mâi deniz; Âh, lâkin ne zarar; Ben bu gözlerle mükedder, âciz Sana baktýkça teselli bulurum, aldanýrým, Mâi bir göz elem-i kalbime aðlar sanýrým...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Tevfik Fikret Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.