PROMETE

Kalbinde her dakika þu ulvi tahassürün
minkar-ý âteþinini duy, dâima düþün:

Onlar niçin semâda, niçin ben çukurdayým?
Gülsün neden cihan bana, ben yalnýz aðlayým?..

Yükselmek âsümâna ve gülmek, ne tatlý þey!..
Bir gün þu hastalýklý vatan canlanýrsa... Ey

müþtâk-ý feyz u nûr olan âti-i milletin
meçhul elektrikçisi, aktâr-ý fikretin

yüklen getir - ne varsa - biraz meskenet - fiken,
bir parça rûhu, benliði, idrâki besleyen

esmâr-ý bünye-hýyzini; boþ durmasýn elin.
Gör dâimâ önünde esâtir-i evvelin

gökten dehâ-yi narý çalan kahramâanýný...
Varsýn bulunmasýn bilecek nâm ü þânýný!..
Sosyal Medyada Paylaşın: