ÖKSÜZ
"Her gün mektebe gelirken
Kulübesinin önünden
Geçtiðiniz fakir kadýn
Pek hastadýr, belki yarýn
Çocuðu öksüz kalacak;
Bilmem onu kim alacak?
Onlar için
Dua edin!"
- Bugün derste hocaefendi
Bize bunlarý söyledi.
Kuzum anne, Öksüz nedir?
- Öksüz, Öksüz... Ah! Sen de bir
Yarým öksüz deðil misin?
Büyüdün de onun için
Söylüyorum; güzel ninen
Kaç yýl oldu bu alemden
Çekileli... ben halaným;
VakIa ben de ananým.
Baban asker, uzak yerde;
Kim bilir, hangi çöllerde
Sayýklýyor þimdi seni!
Görmedin nineciðini;
Sen dünyaya geldiðin gün
O dünyadan gitti, küskün.
- Ben onu hiç bilmiyorum.
- Evet, bilemezsin yavrum.
Görmedin ki...
- Yalnýz bilsem,
Size benzer miydi, ninem?
-Hayýr, benzemezdi, fakat
Biz sana benzeriz, þefkat;
Oksüzüz, ben de, baban da.
Bil ki evladým, cihanda
Yarým öksüzler pek çoktur.
Bil de teselli bul biraz.
Hayýr, birlikte yaþamaz
Kimsenin anasý babasý.
Vatan, öksüzler anasý
Yaþatýrsak, bir o yaþar...
YaþasIn ta haþre kadar!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.