Özkırım

Yosun tutmuþ fayanslar
Konuþtu benimle;
Dedim; fayans konuþur mu?
Dedi; sen beni taþ mý bildin?
Ki taþ da konuþur, duyabilirsiniz;

Taþlaþmamýþsa içiniz…

Damarlarým demir yolu
Vagon vagon kanlar döküyorum
Dolaþým sistemim çökük
Sindirim mi?
Onu hiç sormayýn;
Midem domuz yalaðý
Beni daha fazla doyurmayýn

Haritalarým silik, içimde kayýp trenler
Nedenler, bahaneler

Ýpeksiz böcekler dolaþýyor
Tinimin çýplaklýðýnda
Kendi belimi kýrýp
Gel diyerek incitiyorum bir böceði
Gitsinler; ben hiç sevmedim ki kaplumbaðalarý
Balinalarý ve kelebekleri

Oyduktan sonra kendine kör kalan gözlerimi
Kuzgunlar da yavaþ yavaþ terk edecekler bedenimi

Beyhude
Bomboþ örülmüþüm kendime

Bah(ar) yorgunluðu
Kalem, kelam yapragas dökümünde
Gevherlerim sosyolojik takýlýyor
Bu aralar
Diþlerim gülüþlerime azý
Gelmeyin üstüme
Göðüs kafesim; çalý çýrpý, kuþ yuvasý


mç-jir-fhrn
Sosyal Medyada Paylaşın: