Siste Koyun

Tepeler iniyor beyazlýðýn içine.
Ýnsanlar ya da yýldýzlar bakýyor bana
Üzgünce, uðratýyorum onlarý sukutuhayale.

Tren býrakýyor bir nefes çizgisini.
Ey yavaþ
At pas rengi

Toynaklarý, dokunaklý çýngýraklarý -
Bütün sabah o
Sabah kararýp durmaktaydý,

Bir çiçeði yok saydý.
Kemiklerim bir durgunluðun içinde,
Yüreðimi eritir çayýrlar.

Tehdit ederler beni
Geçeyim diye bir cennete,
Yýldýzsýz ve babasýz, karanlýk bir su.


Sylvia Plath (1932-1963, ABD)
Çeviren: Ýsmail Haydar Aksoy
Sosyal Medyada Paylaşın: