Bir Ceset Odasından İki Görünüm

1
Kadýn diseksiyon odasýný ziyaret ettiðinde
Yanmýþ hindi misali kara, yarý çözülmüþ handiyse,
Dört adam serilmiþti. Ölü fýçýlarýndan
Ekþi tütsüler sarkýyordu onlardan;
Oðlanlar çalýþmaya koyuldu, beyaz önlüklü.
O cesedin kafasý çökmüþtü,
Ve kafatasý tabakalarý ve eski deri molozlarý içinde
Bir þey fark edemedi kadýn neredeyse.
Bütünlüðünü borçluydu solgun bir tele.

Salyangoz burunlu bebekler hayal kurar ve parýldar kavanozlarýnda.
Çatlamýþ bir yadigar gibi kesilmiþ yüreði uzatýr kadýna.

2
Brueghel’in duman ve katliam panoramasýnda
Sadece iki kiþi kördür leþ ordusuna:
Yüzerken mavi saten eteklerinin denizinde
Kadýnýn çýplak omuzlarýna
Þarký söyleyen adam, ve kadýn, bu esnada
Bir nota yapraðýna dokunup eðilir adama,
Her ikisi de saðýrdýr ellerdeki kemana
Ölülerin baþý gölgelemekte þarkýlarýný.
Bu Flaman aþýklar geliþmez çok aþýrý.

Boyada sabitlenmiþ, haraplýk, kurtarýr gene de
O küçük, budala, hassas ülkeyi, sað alt köþede.

[1959]

Sylvia Plath (1932-1963, ABD)
Çeviren: Ýsmail Haydar Aksoy
Sosyal Medyada Paylaşın: