Git Dedin

Islak bir hüzün yapýþmýþ dudaðýnla,
"Git dedin.."
Bir an önce,
Bitmesini istedin her þeyin..

Aldatma duygusu,
Vicdanýna kýrýk hançerler saplýyordu,
Suikast düzenliyordu sana geçmiþin..
Nemli sesin,
Nefretle karýþýk çýðlýk oluyordu kulaklarýmda;
"Git benden.."
Yankýlanýyordu ýslak duvarlarda..
Oysa beni aldatman önemli deðildi sen aðlarken,
Aðlýyordun,
Gözyaþlarýn yaðmur;
Kaldýrýmlar ýslanýyordu sýrýlsýklam,
Kaldýrýmlar ’kal’ diyordu ilk hecesinden,
Sen ’git’ derken..

Toprak kokusu,
Ayrýlýðý bastýramýyordu bu küçük kasabada.
Birlikte ýslanmak,
Birlikte yaðmurda yürüdüðümüz eski günleri hatýrlatýyordu bana,
Hatýrlattýkça daha da zorlaþtýrýyordu
Asla kolayý olmayan ayrýlýðý.
Gece,
Sensizlik çökmeye meyilliydi göðsüme.
Göðsüm,
Seni kal’dýrmaya çalýþýrken..
Yerden toplamayý denerken bizi,
Avuçlarýmdan döküldün sen..

Ansýzýn çekip gittin benden..
O sahneyi hatýrladýkça
Tekrar tekrar "yaþadým",
Oysa ölmüþtüm o gece,
Her gece azap çekmek için dirildim..

Ahmet Kastancý
Sosyal Medyada Paylaşın: