Gözlerimden boþalan saðanak, bir seni ýslatmalýydý. Kupkuru dolaþmamalýydýn. Sana aðlarken ýslanmadýn. Ben sýrýlsýklamdým.
Küçük göletlerimle tanýþ. Sana aðlarken çoðalttým onlarý. Çoðalýrken acý çektiriyorlar sana. Ama sonra geçiyor, gerek yok telaþa.
Kýþýn ortasýnda yenilen dondurma gibiydin. Saðlýða zararlý ve bir o kadar da vazgeçilmezdin. Vazgeçmeyi becerdim. Artýk sende herkes gibiydin.
Herkesleþirken farklýlaþtýn. Sen deðildin iþte karþýmda duran. Yüzüne dokunduðumda titrediðim deðildin. Artýk kalbin de yüzün gibi sýradan.
Göletlerime düþürdüðün hayallerimi, Islak ýslak doldurdum tekrar ceplerime. Ceplerim ýslandý fakat önemli deðil. Þu an önemli olan ellerinden düþen hayallerime dokunuyor olmam.
Yaðmurumun þiddeti çoðalmaya baþladý. Þimdi ýslaksýn iþte. Gönlün herkesi ýslatan bir yaðmura maruz kaldý, Farklý olmanýn bedelini ödeyemeyince.
Aysun ÖZER
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yurtsuz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.