Denizin enginlerinden, Yavaþça yükseliyor! Yetim bir umut.
Tenhalýðý kendine arkadaþ edinmiþ, Bir düþ! Öylece adýmlýyor, Yarýnlarýn kaldýrýmlarýný.
Derken bir çocuk, Minik gölgesinin Daha da minik gerçekleriyle birlikte Þen þakrak dolaþýyor! Bir þarkýnýn mavi vadilerindeki Pamuksu beyazlýklarda.
Ve þehirleri ikiye bölen, Ýri kýyým doðranmýþ yollarda Kimsenin haberi olmadan Gelip geçiyor! Onca araba ve içindeki onca soluk, Belirsiz rotalara.
Ama tükenen aydýnlýklar, Boðazýna geçen derbeder dakikalarýyla birlikte Yitiyorken sessizce! Ýdam fermanýný yazan Geceyle göz göze gelerek;
Ufkun göðsünde: Tek tek ilerliyor, Kanatlarýnda bir dünya taþýyan, Göçebe hayallerin kuþlarý!
Ve de Burada, bir bankýn sökük yamaçlarýnda Bir baþýna oturuyorken Aniden duruyor! Akrep ile yelkovaný uyuya kalmýþ, Halsiz zaman: Bir sabahý daha, bir gündoðumunu daha Gözbebekleri þiþmiþ takvimlerimde görüyorken.
BARIÞ ÜNLÜ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Barney Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.