‘‘Tene tene deðdi artýk’’ dedi, Aþk tanrýsý Ýkimiz için.
Ýþte böyle baþlamýþtý Aþkýn damarlarýmýzdaki gezisi:
Önce elin elime Sonra kalbin kalbime Kapýlmýþtý, Öyle baþýmýzda esen Bir kavak yeline Aldýrmadan…
Seneler kum olmuþ Akýyorken Takvimlerin kaldýrýmlarýnda Öyle damla damla;
Bir asi gerçeðin Yüzümüze yansýyan uðultusunda: Baþka dudaklarýn dilinden dökülecek, Hecelere ve harflere bakmadan Seviyorum seni Yazlarý bekleyen bir çocuk gibi…
Þimdi, Bir gülüþünle birlikte Uçup gidiyorken Kalbimdeki tüm güvercinler! Aþkýnýn bakýþýnla donanmýþ, Caddelerinden Varlýðýnla kutsanmýþ güzelliðinin Eþsizliðine doðru;
Aþk tanrýsý demiþti bir kere Hatta yolunu yoluma Düþürmüþtü sessizce: Ben seni Sen de beni sevecektin hep.
Ve saçlarýmýza düþen Hüzün rengi aklara inat! Yaþayacaðýz! Çocuk masumiyetindeki Sevdamýzý: Bir gün gelip de Avuçlarýnda vereceðim son nefesimi, Düþünmeden…
Aþk tanrýsýydý iþte, Seni bana Beni de sana Bir ömürlük deðil Ýlelebet mühürleyen…
YAZAN: ÞÝÝR ÝÞÇÝSÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Barney Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.