EBEDİ GERÇEĞİM!

Saçlarýmý okþayan bir akþamüstünün,
Dizlerinin dibine yatan tel tel olmuþ harflerimde
Bakýþlarýma misafir gelen bir gözle,
Zaman kapsülünün içinde
Kumlarýný boþluklara üfüre üfüre ilerliyorken;
Tenime ýþýl ýþýl gülüþleriyle birlikte
Düþüyor bir güzelin,
Parýltýsý hiç sönmeyen dokunuþlarý…

Kalbimin ara sokaklarýnda
Bu gece bir güzele rast geliyorken
Divane adýmlarým;
Tebessümlerimin kucaðýnda
Yüzümün pütürlü topraklarýyla birlikte
Filiz veriyor bir aþk,
Gözlerimin yaný baþýndaki mutlu bir hülyaya…

Umutlarýmda dik durmaya çalýþan parçalý hayatlarda
Gözbebeklerime ses etmeden
Halsiz gece yerini býrakýyorken yeni güne;
Güneþ, tenimi bütün aydýnlýðýyla birlikte sarýyor
Aynen dudaklarýndaki hecelerin,
Bakýþlarýndaki kelimelerin,
Tüm düþlerimi kendine pay biçmesi gibi...

Teninin yamacýndaki bir sabahta
Bu gün neþeli bir düþe doðru kanat çýrpýyorken
Kuþ misali ruhumdaki özlemler;
Muzur ellerinden tutan parmaklarýmda
Hayata üþenmeyi býrakan cümlelerimle bir,
Dalýp kayboluyorum kalabalýklarýn arasýnda
Ellerimdeki sýcaklýðýný bilerek
Ýçinde senin olduðun ebedi bir gerçeðe…

Sosyal Medyada Paylaşın: