Hayat denen ayrýlýk pazarýnda, Kömür karasý gözleri vardý, Onun.
Üstü baþý yýrtýk hayallerinde, Tozpembe evlatlarý vardý, Onun.
Karanlýk yarýnlarýnda Hatta gün yüzü görmemiþ sevdalarýnda, Her an ölümü kokluyor olsa da Dönüþünü bekleyen bir karýsý vardý, Onun.
Teninin beyazlýðýna yaðmur misali düþmüþ, Acýnýn siyahýyla kavrulmuþ, Kimileri için ucuz bir caný vardý, Onun.
Bir ateþböceði misali sarý baretinden çýkan Aydýnlýk nefesli umutlarýnda, Kaderinin ne zaman son bulacaðý belli olmayan Azrail rengi takvimleri vardý Onun.
Yamalý cebine koyduðu bir avuç zenginliðinde Hatta boðazýndan geçecek Bir tutam lokmanýn minnetinde, Kirpiklerinden akacak bir damla mutluluðu vardý, Onun.
Yeryüzünü kutsayan bayram sabahlarýnýn Çocuksu sesinde: Yerin kaç kat altýnda olduðunu bilmeden Þükredeceði belki de sevdiklerinden uzakta gireceði Nice öksüz sevinci vardý, Onun.
Girdiði ölüm vardiyasýnda: Mavi, yeþil belki de kahverengi gözlerini, Simsiyah yapacak belirsiz bir yazgýsý vardý, Onun.
Ve yaradanýn masumiyet müzesinde: Adý hiç unutulmayacak Hatta ölümün þahidi olan tarihin Bembeyaz mezar taþlarýna yazacaðý Bir adý vardý, Onun: Maden iþçisi diye...
Þiir iþçisi... Sosyal Medyada Paylaşın:
Barney Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.