Aþk neydi?
Sensizliðe zaman olup akmak mýydý,
Ya da zaman olup durmak mýydý sana..
Zaman çarkýna zincir olup sýkýþmak mýydý yoksa…
Ýki nefeste daðlarý mý aþmaktý yüreðini soluyarak,
Yoksa bir nefeste yokuþ aþaðý mý olmaktý gözlerini kapayarak..
Kalbinde ince bir sýzý ile aklýna veda mý etmekti yada eþsiz bir his ile…
Sahi ya aþk neydi…
Sesini duyduðunda kalp ritimlerinin bozulmasý mýydý,
Heyecandan nefes almayý mý unutmaktý yoksa..
Konuþacak çok þey olup fazlaca susmak mýydý yada…
Onu düþündüðünde zamanýn farkýna varamamak,
Zaman kendini gösterse de düþünmekten alýkoyamamak mýydý kendini..
Hayat pusulaný bir anda ona çevirip kýsa devre yaptýrmaktý belki de aklýna uzunca…
Sahi ya aþk neydi..?
Aþk, aþk, aþk!!!
Duy sesimi…
Sana birikiyorum, kendimle barýþýp hayata yükleniyorum..
Bir adým geri gitsemde iki adým sana geliyorum,
Seviyorum, seni seviyor ve diliyorum
Biliyorum kalbim sana elbet bir gün benli atacak…
Bir gün hayallerim daha akýcý olacak, kelimelerim saklý kalmayacak…