Gözlerimden süzülürken Aþk’ýn kelamý,
Sözlerim aðlar, kalemime dokundukça aþkýn gözyaþlarý.
Aþk’ýn çetelesi yoktur, etme eyleme figan,
Aþk’ýn çilesiymiþ, aþka dayanak olan.
Gitsem gidemem, kalsam sol yaným yaram,
Sensin sevgili, aþkýn yarama merhem, sensizlik tasam.
Ne zaman ah etmiþ ki gül, sevdasý dikene,
Yarim yaram olsun, Aþk koyulmaz ki kefeye,
Tartamaz ruhum benliðimi, haram eder sensizliðimi,
Ne olmuþ ki ben dikensem, sen güllerin güzeli.
Sen gecemi gündüze soyduran güneþ,
Sen yüreðimi sevdaya doyduran bir eþ,
Dikiþ tutmaz gönlüme dik hadi aþkýn ipliklerini…
O ne aþktýr ki, tüm bedeni deler geçer de bir yürekten geçemez,
Ruhumu saldým Aþk’ýn, Aþk’ýnýn yürek çekimli okuna,
Dünyadan vazgeçer de kalbim senden asla vazgeçemez.
Hadi götür beni, sonu olmayan bir sonsuzluðun sonsuzluðuna…
Yüreðimin ýssýzlýðýnda o ne adýmlardýr atýlan,
Aþk’ýn gücüyle yürü, Aþk’tan Aþk’a varsýn, Aþk’tan geriye kalan.
Mutluluðu mevsimlere deðil, mevsimleri mutluluða yayan,
Gel beþinci mevsimim, gel, duraksýzca gel, sensiz ben yavan.
Gel gönlümün güneþi, Sen’le gel, Ben’le gel, Aþk’la gel,
Günahýnla, sevabýnla, sonsuzluðunla gel.
Sen yaram, sen sevdaya haram deðil,
Sen nefsime þifa, sen Aþk’a helal…