….benzemez kimse sana tavrýna hayran olayým…
……...........
öyle uzak ki yüreðimin mevsim birikintileri
düðümlenmiþ eylül yaðmurlarý
gözlerimde uyuyor
açýlan her gökyüzüne
baþ kaldýrsa da çaresizlik
ölü sessizliðinde
bulutlarýn saçlarý
dokunamýyor ruhumun filizlenen hiçliðine
aðlayamýyorum
ki…
birden
anlamlaþýyor hayat
geç kalmýþlýðýn çýrpýnýþlarýna
haddini aþan bahtsýz hüzün
konuyor gökyüzü merdivenlerine
düþsüz nöbetlerde
tek tek çýkarken uzaklýðýn adsýzlýðýný
hayaller dokunuyor beyaz taneli su aþklarýna
ve ben
hep seni yaþýyorum ,ruhumun uyuyan yaðmurlarýyla
....