Daha ata binmesini bilmeden El atýna binenler. “El atý da olsa, belki öðrenirim” diyenler Hiç bir þey öðrenemeden, Bilincin komutuyla geri ineceklerini bilmelidirler.
Yalnýz kral deðil, vatan çýplak O çok savunduðumuz Devlet zelil; Yerine göre aþk, Zaman- zaman da Aþ, ekmek istediðimiz, Vatan mahsun, Devlet çýplak ve de zelil.
“Bu kadar geride mi kalacaktý Her þeye sahip olduðumuz günler” Dediðimizde; hangi yana bakýlsa görünen Yüreklere çöken acý sahipsizlik, Ve de elinde zulüm kýlýcýyla bekleyenler!... Soydukça soyup, çýplaklýðý alenileþtirenler… Hepsi de bizim keþfettiklerimiz Bizim eserimiz deðilmiydiler?
Sen deðilmiydin yüzünden sonra, Astarýný da isteye, zulmet habercisi! “Yok bitti… neyimiz kaldý ki verecek” Deyince de; dengesini kaybedip kükreyen.
Saðmal ineklere döndü insanlar Sonunda et te, süt te kalmadý Bir deri, bir kemik kaldý hayvancýklar Sersesri mayýn misali, patlamaya hazýrlar.
Makul ve mümin yurttaþ, Sonsuz bekleyiþlerde. Haksýzlýklar, yolsuzluklar Ak – pak olduklarýný söyleyenlerce Üstümüze , kara çadýrlar gibi gerilerek Baskýlarý artýrýp abartýyorlar Üstümüze doðmasýný beklediðimiz Ak pak þafaklarýmýzý karartýyorlar.
KEMAL POLAT
Sosyal Medyada Paylaşın:
kempol Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.