Ýki ateþ arasýydý kalbim. Bir tarafta sen, bir tarafta diðerleri. Hangi tarafý seçersem seçeyim sonu ateþ. Ama karar doðru olmalý. Bir kývýlcýmla yanmak var, bir de alevle. “Ateþ ateþtir. Büyüðü küçüðü olmaz.” deme. Ýkisi de ateþtir ama birinin hasarý küçük, birinin ki büyük olur. Ýkisi de canýný acýtýr ama biri dokunur, biri yakar. Birini silersin geçer, biri yanýk kokar. Týpký, senin ölmeden leþ koktuðun gibi. Biri seni yakar diðeri beni sarar. Ben küçük oynadým oyunu sen büyük. Bu yüzden beni saran kývýlcým, seni yakan alev. Diðerlerine gelince. Onlar benim sözde kardeþlerim. Fazla konuþmaya hacet yok onlar hakkýnda. Sen þimdi nasýl leþsen gözümde, onlarýn her biri de kalleþ deðerinde. Velhasýlýkelam; ne bir çözüme varabildim ne de bir seçim yapabildim. Ateþle oynamaya devam edeceðim. Gün gelir benim onu canlandýrdýðým gibi o da beni alevlendirir. Belli mi olur belki de o gün çabuk gelir.
Aysun ÖZER
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yurtsuz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.