söylenmemiþ sözlerden çýktým
yol,söylenmemiþ sözlerden
dokun/unlmamýþ güllerden tuttum
dikenlerden girdim içeri
içerde yakýlmamýþ lâmbalar,girilmemiþ kuytular
öksürük sesinde ýhlamur, nane kokusu
sana yürüdüm, yürümekten çýktým
her düz basamakta, her çürük basamakta
sana düþtüm, sana düþ/tüm
düz yolda yürürsem, sen de yürüyecektin
tökezlersen kendine, açacaktý ayva çiçekleri
çocukluk düþlerine dönecektin belki
serin pembe yapraðý
dokuyacaktýn aðzýna
gelmesini beklemeyecektin uzaktaki bir sözün
beli eðri bir adam þeklinde
söz/ler her zaman diri ve genç
yeþermeye baþlayan söðüt aðacý
hep söylenecek sözlerim kalacaktý
yarým tükenecekti günler
adým attýðým yerde
yalpalamayacaktý tümceler
iki sözü bir araya ne zaman getirecektim
geçerek köpek ürmelerinden
sözün anlamýný bozarken sýzý/larým/ýz
inle/me diyecekti anlamý yitik bir söz
sen ilerde kendine selâm bile vermezken
küsken biriken söz/lerine
gülmeye çalýþtýðýnda her sözcük
bir aðýda takýlýp düþ/ecek/tin
3. 7. 2006 / 4. 5. 2012 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.