BAZEN

Geceye gülümserken bir yýldýz kümesi,
Ve tüm çýplaklýðýyla görünen ay,
Gökyüzünü çekilmez kýlýyordu adeta…


Birkaç ana yoldan ibaret olan sokaklarým,
Kýrýk dökük ama ýþýklý asfaltlarým,
Bu gece iþbirliði yapmýþ,
Benimle eðleniyor gibiydiler.
Sevgilimin fotoðraflarýný çalmýþ,
Orda burda gözüme sokarcasýna,
Gösterip duruyorlardý.
Beynime kan sýçramýþ gibiydi,
Kalbimdeki esrarengiz çiçekleri sulamaz,
Gözümün önündeki koca çýkýþ yolunu görmez olmuþtum.

Sarhoþ sarhoþ gezindikten sonra,
Býrakýp, beni gözden düþüren rezilliðimi,
Saldým kendimi,
Yakamozunu sunan denize.
Birleþtim ýlýklýðýyla.

Son ama kuvvetli bir hamleyle,
Atýldým merdivenlerime, evime.
Sarýldým sýmsýký,
Bir daha býrakmamak üzere…
ALUN VURAL

Sosyal Medyada Paylaşın: