Yanıma Kalan

Feri kaçmýþ aþkýný yutturmaya çalýþýrken etrafýndakilere,
Etrafýnda hiç insan býrakmadýn.
Aþkýn ilhamýný kaçýrdýn.
Ýnancýný bir kadýnýnýn ve þerefini bir adamýn.
Hiçe saydýn her þeyini, her þeyimi.
Aklýný, fikrini, tazecik zihnini.
En çokta beni.
Sevmemeliyim derken bile canýmý acýta acýta sevdim seni.
Býkabilirdim belki,
Ama sýradan biri deðildin.
Sýradanlaþanlarýn dünyasýnda,
Tek farklý kalan sendin.
Ayný derdi paylaþtýðým, gönlüme mabet yapanýmdýn.
Sen yine benim yanýma kalandýn.
Dalgalar köpükleriyle öperken karayý,
Islanan kara da kuru kalan yanýmdýn.
Bilmiyordun ama köpüklerden bile kýskanýldýn.
Belki biraz fazla abarttým.
Ama yanýma kalana sahip çýkmalýydým.
Çýkmaya çalýþtým, çýrpýndým.
Ey yanýma kalan!
Yanýna gelmeye, yanýnda kalmaya çabaladým.
Farkýnda olamadýðýn planlar yaptým.
Bizi içeren ve belki hiç okuyamayacaðýn senaryolar yazdým.
Art niyet yok, abartý yok.
Sen varsýn, ben varým.
Biz yokuz ama izimiz var bizden sonrakiler için.
Bugünden sonra sana yaklaþan dalgalara dikkat et.
Aniden yanaðýný ýslatan damlalardan biri bir gün ben olurum elbet.

Sosyal Medyada Paylaşın: