Ya Rab Bu Uğursuz Gecenin Yok Mu Sabahı?

"Ýçimizdeki beyinsizlerin iþledikleri yüzünden, bizi helâk eder misin, Allah’ým?"
(A’râf Suresi 155. Ayetin bir kýsmý)

Yâ Râb, bu uðursuz gecenin yok mu sabâhý?
Mahþerde mi bîçârelerin, yoksa felâhý!
Nûr istiyoruz... Sen bize yangýn veriyorsun!
diyoruz... Boðmaya kan gönderiyorsun!
Esmezse eðer bir ezelî nefha, yakýnda,
Yâ Rab, o cehennemle bu tûfan arasýnda,
Toprak kesilip, kum kesilip Âlem-i Ýslâm;
Hep fýþkýracak yerlerin altýndaki esnâm!
Bîzâr edecek, korkuyorum, Cedd-i Hüseyn’i,
En sonra, salîb ormaný görmek Harameyn’i!...
Bin üç yüz otuz beþ senedir, arz-ý Hicaz’ýn
Âteþli muhitindeki sûziþli niyâzýn
Emvâci hurûþ-âver olurken melekûta?
Sönsün de, Ýlâhi, þu yanan meþ’al-i vahdet,
Teslis ile çöksün mü bütün âleme zulmet?
Üç yüz bu kadar milyonu canlandýran îman
Olsun mu beþ on sersemin ilhâdýna kurban?
Enfâs-ý habisiyle beþ on rûh-u leimin,
Solsun mu o parlak yüzü Kur’an-ý Hakim’in?
Ýslâm ayak altýnda sürünsün mü nihâyet?
Yâ Rab, bu ne hüsrandýr, Ýlâhi, bu ne zillet?
Mazlûmu nedir ezmede, ezdirmede mânâ?
Zâlimleri adlin, hani öldürmedi hâlâ!
Câni geziyor dipdiri... Can vermede mâsûm!
Suç baþkasýnýndýr da niçin baþkasý muhkûm?
Lâ yüs’ele binlerce sual olmasa du kurbân;
Ýnsan bu muammalara dehþetle nigeh-bân!

Eyvâh! Beþ on kâfirin îmanýna kandýk;
Bir uykuya daldýk ki: cehennemde uyandýk!
Mâdâm ki, ey adl-i Ýlâhi yakacaktýn...
Yaksaydýn a mel’unlarý... Tuttun bizi yaktýn!
Küfrün o sefil elleri âyâtýný sildi:
Binlerce cevâmi’ yýkýlýp hâke serildi!
Kalmýþsa eðer bir iki mâbed, o da mürted:
Göðsündeki haç, küfrüne fetvâ-yý müeyyed!
Dul kaldý kadýnlar, babasýz kaldý çocuklar,
Bir giryede bin ailenin mâtemi çaðlar!
En kanlý senâatle kovulmuþ vatanýndan,
Milyonla hayâtýn yüreðinden gidiyor kan!
Ýslâm’ý elinden tutacak, kaldýracak yok...
Nâ-hak yere feryâd ediyor: âcize hak yok!
Yetmez mi musâb olduðumuz bunca devâhi?
Aðzým kurusun... Yok musun ey adl-i Ýlâhî!


Sosyal Medyada Paylaşın: