Ben böyle bakýp durmayacaktým, dili baðlý, Ýslam’ý uyandýrmak için haykýracaktým. Gür hisli, gür imanlý beyinler coþar ancak, Ben zaten uzun boylu düþünmekten uzaktým! Haykýr! ’Kime, lakin? Hani sahibleri yurdun? Ellerdi yatanlar, saða baktým, sola baktým; Feryatýmý artýk boðarak, naþ’ýmý tuttum, Bin parça edip þi’rime gömdüm de býraktým. Seller gibi vadiyi eninim saracakken, Hiç çaðlamadan, gizli inen yaþ gibi aktým. Yoktur elemimden þu saðýr kubbede bir iz; Ýnler ’Safahat’ýmdaki Hüsran bile sessiz!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Akif Ersoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.