Umut, daðlarýn ardýnda kaybolmuþ sanma sakýn, Hep birlikte göreceðimiz mutlu günler yakýn. Yiðitler nasýl da gidiyorlar bak akýn akýn, Gerekirse de durmayacak damarýnda kanýn. Yeter ki umudu yitirme, bizimdir gelecek.
“Umut fakirin ekmeði” deðil, bu lafa kanma, Güzel de olsa söylenilen her söze inanma. Sana uzanan her eli dostun sanýp sarýlma, Vuruþmadan kazanmak hayaldir sakýn unutma. Yeter ki umudu yitirme, bizimdir gelecek.
Memlekette kaleler teker teker yýkýlsa da, Gök yarýlsa, denizler dalgalanýp kudursa da, Yiðitler bir bir topraða düþüp þehit olsa da, Milletimin gözyaþlarý ýrmak olup aksa da, Yeter ki umudu yitirme, bizimdir gelecek.
Umut etmiyor biliyoruz, bizimdir gelecek. Bunlar; bahar yaðmuru gibi gelip de geçecek, Bulutlar daðýlacak güneþli günler gelecek, Halkýmýzýn gözyaþý dinecek, yüzü gülecek, Umudu yitirme! Mutlaka bizimdir gelecek. Sosyal Medyada Paylaşın:
bekir güçlüer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.