yumarým gözlerimi
bir yýldýrým dokunur yüreðime
uyuyamam
bir ilkbahar sererim gökyüzüne
yol açarým göçmen kuþlara
kayan yýldýzlarý toplarým heybeme
bir bir yamarým semaya
yol uzun
giderim baþý dumanlý daðlara
yamaçlarda üþüyen
saçlarý kýnalý gelincikler gözler yolumu
ýlýk mevsimler körüklerim rüzgâra
bozkýrda açan çiçeklere güneþle yaðmur çizerim
uç uç böcekleri yol bulur parmaklarýmdan
yol verir Susam Beli
kanatlanmýþ bir türküye biner
þebnemin beyaz pamuklarda üþüdüðü ovalara inerim
saklý nüfuslar karþýlar beni
elerimde açar pamuk kozalarý
düþünmeyi öðretir umudu çizerim
bir havza selamlar beni
dere boyu yol alýrým
ulaþsam bir denize
bir dalga koy koy yorar beni
gözlerime uyku inmeden önce
sevginin rengine boyarým denizleri
içimin derdisin çocuk
yüreðine bir gül gibi uzanmalýyým
duramam
bana ne diyemem
ateþi ben yakmalýyým
bir göz, bir göz daha görmeli uzaklarý
ilkbahar deðmeli kuru dallara
not defterimde ýþýl ýþýl parlamalý adlarýnýz
beni tanýdýn mý çocuk
güneþ yanar gözlerimde
avuçlarýna býrakýyorum bu düþü
benden sonra sen büyüt