sen benim en sevdiðim çizgi filmsin anne....
ah içimin sahrasý
sevgi kerpiçlerini yüreðime dizen iþci
körpe ellerinin yüzüme dokunmasýný seviyorum...
dokunmasýn kahverengi lekeler suretine
gülüþünde çiçeklenen baharý seviyorum...
zamana inat
ömrüme ömür veren kömür karasý gözlerini seviyorum...
ninniler nasýl çoðalýyorsa dudaklarýnda
dilindeki sevinci, gözlerinde ki bayramý seviyorum...
ah perçemime düðümlenen yakutum
rengarenk þekerlerle çocukluðumu sevindiriþini seviyorum...
dedeni sorarken ölümü seyreyleyen masumane bilinçle
kaþlarýnýn arasýna doluþan hüznünü seviyorum...
bir lütuftur bana geliþin
gidiyorsun ya hani mataranla okula
þükür nöbetlerinde dönüþlerini seviyorum...
sesinde çiçek açýyor yedi renk zaman
ve gökyüzü yüzünü yýkýyor sanki suretinde
uçurtma sevincine takýlý hayallerini seviyorum...
"anne düðününde neden ben yoktum" küsmelerini
yüreðimi gülümseten gözlerinde ki buðuyu seviyorum...
gecenin örtüsünü çektiði yerde
masallarda sýðýnak arayan ellerini seviyorum...
pamuk prensese kederlenirken iç çekiþlerin
telaþlý bakýþlarýnda ki çocukluðumu seviyorum...
avuçlarýnda titriyor zaman ve mekan
aklýmý baþýmdan alan kokunu seviyorum...
dilinde zifir bir acýyla dökülürken gece eteklerime
dizlerimde uyuyuþunu
pembe hayallerle bembeyaz bir ülkede koþan adýmlarýný
rüzgara dur diyen huzurunu seviyorum...
örterken üstünü düþlerinin
dudaklarýma deðen terini seviyorum...
oðlum hadi kalk gidelim seninle masallar ülkesine
pamuk prenses’e olmazsa pinokyo’ya
"anne ýsýrmasýn pamuk prenses zehirli elmayý, uzamasýn pinokyo’nun aðaçtan burnu"
korkma aynalar kýrýk oðlum
pinokyo’nun kalbi var artýk dualar ediyor senin gibi gece olunca
"Allahým seni ve annemi çok seviyorum âmin" deyiþinde ki bilinci seviyorum...