Çözülen bir demetten indiler birer birer, Býrak, yorgun baþlarý bu taþlarda uyusun. Tutuþmuþ ruhlarýna bir damla gözyaþý sun, Bir sebile döküldü bembeyaz güvercinler...
Nihayetsiz çöllerin üstünden hep beraber Geçerken bulmadýlar ne bir ot ne bir yosun, Ürkmeden su içsinler yavaþça, susun, susun! Bir sebile döküldü bembeyaz güvercinler...
En son þarkýlarýný daðýtarak rüzgâra, Beyaz boyunlarýný uzattýlar taslara... Bir damla suya hasret gideceklermiþ meðer.
Þimdi bomboþ sebilden selviler bir þey sorar, Hatýrlatýr uzayan dem çekiþleri rüzgâr Mermer basamaklarda uçuþur beyaz tüyler.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ziya Osman Saba Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.