Nasýl anmazsýn o çocukluk günlerini! Dalda bülbülü vardý, gökte beyaz bulutu. Annem vardý, babam vardý. Bahçemizde, ýlýk, uzayan günlerdi yaz, Bir beyaz âlemdi kýþ. Baþkaydý güneþi, böyle deðildi ayý. Artýk istemiyorum yaþamayý! Bir gün ver bana Tanrým, Ta çocukluðumdan kalmýþ..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ziya Osman Saba Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.