Bir oda, içinde bir saat sesi Hayatýn sýrtýmdan giden pençesi, Ve beni maziye götüren bir el, Eski günlerimiz, sessiz ve güzel... Bulduðum kayýplar, her günkü yerin, Ýþte konsol, ayna, köþe minderin, Seccaden, tesbihin, namaz baþörtün. Bir þey deðiþmemiþ, sanki daha dün. Yine ortancalar altý camýnýn, Dýþarda sükûnu yaz akþamýnýn, Bahçemiz sulanmýþ, ýslak her çiçek. Kapý çalýnacak, babam gelecek...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ziya Osman Saba Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.