baþýn önde geçerdin,içindeydi ýslýðýn
hýzlý adýmlarla çýkmaz sokaktan
boþ kahkahalar yükselirdi ilerde
düþlerini dillerine süren kadýnlardan
allýksýz aldý yanaklarý,sevda kýrmýzýsý
kapý önlerinde taþ üstünde kadýnlar
konuþtuklarý kadar hünerli,hýzlý
bakmadan ürerdi ellerindeki
benden habersiz geçerdin o sokaktan
aynada kendine bakmadýðýn günlerdi
bazlama piþerdi ev fýrýnlarýnda
koca tekneyi omzuna yüklenirdi annem
orucu tekneye iple baðladýðýmýz günlerdi
kenti özlediðimiz, renkli sinemalarlý
perdesinde dolaþýrdý ruhumuz
imrenerek otururduk sandalyelerde
kalbimizde beklerdi sevgiler
aþký yaþardýk ýþýðýnda yer göstericinin
rahat bir nefesti sönmesi ýþýklarýn
sevgiyle gülümserdi beyaz perdemiz
bir þeyden habersizdik güneþ altýnda
çok uzaklardaydýn sen,belki bir köyde
ters biniyordun eþeðe, dümdüz adýmla
aklýnda mýydý güzel gözlü yar
baþýný kaldýrýr bakardýn,çocuk yüzle utangaç
hiç bitmezdi kadýnlarýn gevezelikleri
açmayý bilmezdin teybi açardým
hangi eski þarký çalardý,þimdi unuttuðun
çýkmaz bir sokaktý içinden çýkýlmayan
ayný tabakta banardýk pekmeze ekmeðimizi
15. 5.2012 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.