Delilah
" Bana senin içinde bulunduðun hiçbir kara parçasýnda, özgürlük hakkýn var demesinler... "
ah biz unutamayanlar,
karýnca sürüsü gibiyiz...
daðýlmýþýz yine en ufak rüzgarlarda
toplanmaya kalksak, bizden milyonlarcasý bir avuç etmiyor...
bir yataðýn üzerine attýðýnýz an aþký,
sol tarafýndan terk ettik,
sol tarafýnýzdan terk edildik...
niye gittiðinizi anlayamýyoruz,
mevzu bundan aylar öncesi baþladý, finali göremedik...
olayýn kilit noktasý sevmeyi bilmemeniz deðil
þimdi anlat deseniz, yutkunarak baþlayabiliriz belki,
"boðazýmýzdaki jileti..."
" sessizliðin sesini aç. uzaktasýn, duyamazsýn sessizlikteki sensizliðimi... "
bilmiyordunuz,
sevmeyi, sevilmenin kýymetini, kalmayý...
zaten bunlar en az bizim kadar, gereksiz þeyler...
size sorsak, çok seviyordunuz. yaþayamazdýnýz. kýz çocuk istiyordunuz.
daha neler...
asýl bilmediðiniz, asýl eksikliðiniz
sevmemeyi bilmemek...
her þeyiniz yarým,
terk etseniz bile, bir umut býrakýyorsunuz, bir perde aralýk...
yani "yarýmsýnýz"
yani, yarýmýz, eksiðiz, bitiðiz...
ah biz kalanlar,
bir kalp kapakçýðýnýn içerisinde, iki çift gözün gardiyanlýðýnda,
bir tutam saçýn parmaklýðýnda, bir elin teriyle hayata tutunan ve bir siyah gözü özgürlük sayýp, umutla bekleyenler...
düþüp kalmýþýz yine en ufak isyanda
ayaðý kalkmaya çalýþsak, bizden milyonlarcasý özgürlüðe ulaþamýyor...
þimdi, "yeter konuþtuðun, sus biraz" deseniz,
alarak susabiliriz belki,
" son nefesimizi... "
bir gün unuttuk kelimesi çýkarsa aðzýmýzdan,
baþka bir bedenin sýrtýmýza týrnak geçirdiði söylenirse,
sevmiyoruz dersek bir gün,
" Anlatýlanlara inanmayýn, duyulduðumuz kadar sessiziz iþte, fazlasý yok.. "
Onur Budak
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.