Bir saki dolaþýyor etrafta, Doldur kadehi ne çýkar, Zaten sarhoþuz Allah aþkýyla. 571 senesi… Kâinatýn kurtuluþu, Bir güneþin doðuþu. Evvelinde Âdem ile Havva. Ahirinde Muhammet Mustafa (S.A.V). Maþuk âþýk eyledi bizi, Yoluna kul eyledi. Biz sevmeyi bilmez iken, Dermansýz dert verdi. Öperken secde alnýmýzý , “Ya Rab!” dedik. Yine sana sýðýndýk. Çok günah iþledik. Ama yine senin kapýna geldik. Af dileyip secde etmeye geldik. Biz en çok senden korktuk. En çok sana sýðýndýk. Ve yine sana geldik. Nurunla aydýnlanmaya, Cennet bahçeni görmeye geldik. Biz yine toprak olmaya geldik. Bedenden ayrýlmaya, ruhu tanýmaya. Mecnun et bizi Ya Rab. Merhamet et bize. Sana geldik. Rahmet’inle yýka bizi. Yolunda öldür bizi Ya Rab.
Aysun ÖZER
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yurtsuz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.