uyandý
halkalarla çizdiðimiz mavi uçurtmalar
yol alýyor amansýzca
üstündeki desenlerle yalnýzlýða
üstelik güneþe tutsak
diðer yüzü umutlarýn
ve o kadar da yaþamýn kenarýnda gökyüzü
ki
kaybolan her uzak zerrede
gün kýmýldadýkça
terliyor hasretle yarýnlar
hem de salýna salýna
el sallýyor
yüreðimin satýrlarý düþ kýpýrtýlarýna
küle dönse de
o anýn resmi ruhumda
ürperiyorum seyrederken uzaklaþan mavi uçurtmalarý
bilmiyorum hangi umut sever
rüya dilindeki yalvarýþlarý
biz hala düþlerin ötesinde uyuyan
birer yabancý
....