Gittiðine inansam dönmeni beklerdim Köhne gemiler geçiyor içimden Hangi sokaða dalsam hangi kapýyý açsam Ardýnda sen
Hep sesine bir kulaç kala boðuluyorum Bilmem Sen mi erken demir alýyorsun Ben mi geç kalýyorum
Ellerimi býraktýðýn yerden Çýðlar yuvarlanýyor ta þurama Her gece fýrlatýp denizlere Yitirilmiþ tebessumleri bir cigarayla parmak uçlarýmý öldürüyorum çürümüþ rüyalardan arta kalan mirasýnla yolcusuzu yollara döndüm alnýmdaki girdaplar þimdi kan tarlasý
fýrtýnalar kopuyor demiþsin yüreðinin en rüzgarsýz yerlerinde oysa ben bin mevsim sana fýrtýnalandým sen bilmedin gittiðine inansam dönmeni beklerdim
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kahraman Tazeoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.