ben seni yaralarýndan tanýdým ecelime son kurþundun deli davalým n’olur bulutsuzluðuma darýlma dudaðýnda bizi gül kýyametime adým kala beni senden alma
aklým kara kýþ ellerim seni üþüyor bugün günlerden soðuk
sesin kokuma gizli yýldýzlarý sönük gecelerde dilime yaðmursun
gözlerini uyuyorum her gece bu kent içimin bahçesi gemilerim çözülüyor yüreðine ellerinle okþuyorsun bilmiyorsun kendi bakýþlý kýz ömrümün kýrçýl masalýsýn uçurumlar vaadetme bana yaralýsýn...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kahraman Tazeoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.