En Fazla İçimde Ölürsün

En fazla içimde ölürsün
Cesedini sürüklerim gittiðim her yere
Kýzýl sonbaharým
Hangi aþk kendi fýrtýnasýna dayanabildi

Ellerimde çoðul bir gölge kuþu
Adýnýn arkasýna basmadan yürüdüm
Alnýmda birikti çizikler
Adýmdan çýkardým aklýmý
Aklýmsýz kaldým
Neylersin
Ýnsanýz
Ne yapsak eksiðiz iþte
Ölüme ayarlý saatiz


En fazla içimde ölürsün
Sorarým
Þiir papirüslerinin hangi köþesine karaladýn beni?
Hangi hare’mden yakaladýn da çiðnemeden yuttun gözlerimi?
Kekeme repliklerin ezber bozduran kuþu
Hangi rüzgârlara sattýn da saçlarýný
Devrik cümlelerimin öznesi oldun?

Ýçindeki kötü senaryolarýn kahramaný olmak istemezdim
Daðýldý bak derlenip toplanmýþ daðýlmalarým


En fazla içimde ölürsün
Nasýlsa yokluk rehin býrakýlýyor kalana
Kalan gidene denk neyi varsa susuyor.
Ve susmak inceltiyor her yarayý
Ve susmak bakmak oluyor
Gitmediðin her yere

Kim tutuklanmýþ yalnýzlýktan
Gizin içine gizlenen kim
Söyle beni nerene sakladýn
Ki þimdi bu kadar sokaktayým

En fazla içimde ölürsün
Karla karýþýk yaðarsýn yara Bereme
Karma karýþýk kalýrsýn cinnet þeridinde
Kaldýrýmlarýn kaldýramadýðý her neyse iþte
Bulamadýðýn her ne varsa büyük yýkýmlarýn izinde
Sana borcum olsun
Hiç yazýlmayacak bir þiirin içinde





En fazla içimde ölürsün
Yanaðýnda yanar avucum
Avucumda imlasý bozuk bir þiir kalýr
Gözlerinin namlusu döner, yakar kirpiklerimi
Kulaðýmda bir tepenin rüzgârý uðuldar
Gýrtlaðýma kadar aþka batarým
Yeteri yok. Eksiði fazla.

Neyin kaldý eksilenlerden arta
Ýçeri doðru kapanan bir kapýydýn
Saçlarýndan geçtim önce
Ve kendimden öylece
Neyim yoksa var bildim
Eðildim
Eksildim
Eridim
Bir seni bitirmedim

Hangi rüzgarlara sattýn da saçlarýný
Uðultusuna tutunamadýn

Ömürden nefes çalarak ne kadar yaþarsa insan
Öyle yaþadým gözlerini
Tenimde itiþ kakýþ
Cebimde depremlerin
Esrarlý gece ayinleri
Volkanik þiirler
Usul usul giymedim mi sözlerini
Yalnýzlýðýn tiradýný kapamadým mý her sefer
Sensizlik seni anlattý en çok
Vazgeçmeler vazgeçmekten vazgeçti
Söyle saçlarýnda öldüðüm
Bir geri gidiþ kaç günde gelirdi?


En fazla içimde ölürsün
Cesedini sürüklerim gittiðim her yere
Tenimin yýrtýldýðý yerden mi girdin içeri
Açar gibi yaparak açýk bir kapýyý
Beni ikiye böldün
Hadi içimi kendine aldýn da
Beni nerde býraktýn
Hangisini seçerdin benim için
Ve hangisinden vazgeçerdin kendin için

Ben yarama çoktan sen bastým
Yaþým kadar gencim
Adýn çabuk diye geçti
Ardýnda aç köpekleri býrakarak
Ezberimden geçtim.
Hýzla biten aþk þarkýlarýndan geçtim
Senden bir þey eksiltmeden sana çok þey býrakmaktý aþk
Bildim


Biz dalkavuk bir aydýnlýðýn yerine
Onurlu bir karanlýðý seçtik
Ve bir öyküden aðlarcasýna geçtik
Cesurduk çünkü
Kendimizi kendi düþlerimizden kovacak kadar

Ömrüne yüz çevirmiþ iki masalcýyýz
Gerisi hiçlik
Gerisi yokluk

Sensizliðin anlattýðý ne vardý senden baþka
Bir hayatýn tüm yanýlgýlarýný
Saçlarýnda çözdüm
Þimdi beni hangi yanýmdan susacaksýn
Sessizlikte bir dildir
Çoðul susulur
Pusulur
Þimdi beni hangi yanýmdan kusacaksýn

Yýkýk þehrimin izbesi
En fazla içimde ölürsün
En çok
Gözlerime gömülürsün.
Gözlerimi kaparým
Vasiyetimi yazarým

Sosyal Medyada Paylaşın: