AYRU
dün sýhhýye meydaný’nda
çiçeklerin belini çiðnediler
ayak nasýrlarýna iyi geliyormuþ;
her taze, bir karta, bir kurta kurbandýr dediler
duydunuz mu?
çivi çivi týrnaklarýnýz
týrnaðýmý söksün
týrmýktan oraktan istifa edeli çok olmuþ
o gün gördüm
okunaksýz dergi devrimcisiymiþiz
boðdular ankara deniz’ini
yýldýzlý bereleri de pazarlýyorlardý
söyleyin dedim þimdi kim kazandý
o zamanlar bahanem çok; ben daha yoktum
hala yokum
ama sol yumruk havada
baðýrdým baðýrdým baðýrdým
sonra üç talakla boþladým iç organlarýmý
kalp boþ, ciðer boþ, dalak boþ
yokluða dikiþ atýldým
dikiþlere vardým
baðlýlýðým, baðýmlýlýðým bundan sandým
bir yara var ise ben de vardým
bir yara var ise sen de vardýn
bana bunu hatýrlat
bu gece açýk býrakýp yaralarýmýzý öyle patlayalým
ve acý ve mor ve kan unutmadým
hiçbir yara olmak ve kalmaða iyileþmemeli
tekilanýn tuzundan bol bol çaldým
sonra þaraba mayýþtý gece-hece yarýlarým
kaðýt intiharýný bilir misiniz kýrýlan kalemlerde
sarhoþ döküldüm yine
þiirin tabutundan çaldým ölüme çarptým da yazdým
gördüm, kolalý kullar sökülmüþ humuslu topraklardan
ada’m çorak, yandým!
neyse, gürültülüydüm bu mayýs
kalabalýk aðladýysam buna sayýn
kuþe kaplý jelatinli kalbim su almýyor yine
su ki aþkýn havva’sý
tükendi, tüm ademlere uðurlar olsun
en son kalbimi kaybettiðimde ölmüþtüm
bir tabuta en çok karanfil yakýþýr demiþtiler
karanfil kancýldýr k-an çiçeðidir, inandým
son bir kez; kokladým, kokladým, kokladým
kendi aklýmda onun aklýyla tur attým
JÝR-FHRN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.