þiirler yazardým yorgun zamanlarda kaale almaz iþçisin der iþin içinden çýkardý adamlar
nasýl somurtuk yüzleri vardý anlatamam bir masala bile sokmazdým onlarý þiirlere kazýk çakardý onlar anlamsýz sözcüklerden
dizeler yazar soðuk sokaklara asardým duvarlarýnda huzur, derdiyok yazardý ben karanfil sokaðýný severdim yoksul insanlar yaþardý
bir çiçek adýydý sadece karanfil hayatýn zik zaklarýný çizdiðini bilmezdi kimse gerçekti,kimse bilmezdi ne olduðunu kim ozan, kim iþçi
þiirler yazardým,yorgun kollarýmý dinlendirmek için uzatýrdým makinalaþmýþ ayaklarýmý dinlenirdi sýrtým her dizede anlam arardým,karýnca kararýnca
nasýl içinden çýkýlmaz girdaplarý vardý anlatamam yürür yürür ayný yola varýrdýk sözde düþlerimiz vardý yýldýzlardan yansýyacak ay pabuçlarýmýz,gökyüzünde evlerimiz bizim eksilerimizi artýya çevirecekti çocuklar
hem ozan hem iþçi iðne ucunda yazýlýrdý þiirler ellerimden giyerlerdi kasabalý kadýnlar yalnýz eve çýkan evlerde
12. 8. 2009 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.