Ah! Þu devran bitecek bir gün.
Ve yaþlanýp, o duvara,
O kambur beliyle.
Titreyen yüreðini bastýrýp;
Köstek saatine bakacak, gözü yaþlý…
Vakit; aylardan bir ilkbahar gecesidir ve gelmiþtir.
Beklemeler saniyelere dalmýþ…
Koþup ah þu diyar demek ister insan!
Anýlarý geçmiþe mýhlanmýþtýr,
Geceden soðuk, güneþten kýzgýn hayat.
Salla artýk yoluma mendilini ey hayat!
Sende kaldým bir baþýma yalnýz,
Oldum hayâsýzlýðýnla mahcup…
Ekmeðine tuz bastýrdým hayat;
Helal eyle hakkýný!
Olmayayým Haklar diyarýndan,
O nice Hakký yok bilip, haksýzlardan.
Ey! Gece uyutmadýðýn anlar çoktur mazide…
Yüz üstü düþtüðüm o topraklý mehtabýnda;
Sana baktýðým anlar, anýlar çoktur.
Ey! Gönül irkil ve titre.
Baþýný hafifçe koy secdene.
Kaldýrma! Günahkâr kulsun…
Var mýydý ki dünyada iken duan?
Sen bahtiyar deðilsin;
Hüzünlü bir kadersin…
Uyan!
Uyan uykuya dalmýþ fani dev,
Uyan þehvetin, hayâsýzlýðýn koynundan,
Uyandýr nefsini bedeninden…
Ruhun ýzdýraptadýr; bir yaný çürümüþ þerrinden.
Lakin! Ne fark eder,
Bundan sonra amelin…
Hey! Mahcup fani, titre bak göðe;
Azrail bekliyor baþýnda…
Mili saniyeler kadar kalmýþ ömrün…
O kocaman dediðin ömrünün son faslý artýk.
Ýþte o bitmez dediðin o ilk doðduðun yerdesin…
Geliþin belki þeref doluydu,
Gidiþin neden bir sonbahar…
Neden yapraklar dökülmüþ?
Ruhsuz ve sarý!
Görmüyor musun artýk?
Ellerin neden bu kadar soðuk ve ýzdýraplý…
Ve kalbinde atmýyor artýk…