Neden, hüzünle süslü ayrýlýk, sevgilim…
Uzaklara neden dalýyor gözlerin?
Niye bir kýþýn ortasýndayýz hep,
Buz tutmuþ her yanýmýz.
Ellerin neden soðuk ve kuru, sevgilim…
Yanmýyor mu artýk için?
Islanmýyor mu gözlerin uykusuz gecelerde.
Bensizken uykularýnda tek baþýna,
Artýk dolmuyor mu için…
Gidecek misin Yar, bu diyardan?
Bir tren kalkýyor bak!
Ýçinde sen mi varsýn…
Neden?
Olmuyor mu?
Olamayacak mýyýz artýk bir pergelde iki baþ?
Ya Kadir,
Edamýz nerde kaldý…
Olmayacak mý atide bu anlar bir bir…
Doðmayacak mý yoksa bir daha güneþ?
O sýcak gece örtüsündeki fýsýltýlarýmýzý,
Duymayacak mý artýk kimse sesimi?
Ya o nefessiz anlarý,
O ilk andaki heyecaným…
Dur sevdiðim…
Kal bu gece yanýmda.
Düþün beni, istemezsen yanýnda;
Kalk geceden, gün doðmadan yarýna…
Uyandýrma yaðmurdan üþüyen gözlerimi.
Ýstemem artýk senden son veda davetini!
Býrak...
Býraktýðýn o an gibi, kalsýn cümleler…
Yutkunamadýðým, boðazýmda düðümlensin kelimeler…
Git…
Gidebildiðin kadar ýrak olsun diyarýn…
Bir bulut býrak ki ardýndan.
Sorarlarsa ondan ne kaldý yadigar?
-bir bulut kaldý: içinde toz ve duman.
Sakýn ha!
Unuturum sanma seni
Bil ki gidiþinde ölürüm, deli…
YEÞÝL_GÜNEÞ