aþkýn kýrýk sandalýna yine yüklemiþsin sevgini kavrulmuþ tenin bir geminin güvertesinde güneþ sürme çekerken gözlerinin gölgesine sen ki med-cezirlerin büyülü güzel kýzý þimdi bu sarý baþaklar gibi soluþun neden?
Ah Almira
ayak üstü kederlerinin gölgesine düþsem fütursuz bir duaya düþecek dilim birden gözlerinde yarýnsýz günlerin gizli gölgeleri þuh yüzünde bir çocuk aðlýyor kederden sýrlarýn tarumar olmuþ daðýnýk halin kimden?
Ah Almira
mutluluklar teskere alalý ne çok olmuþ senden susma Almira söyle bu elemlerin sebebi kimden? söyle kim üzdü seni kim yaraladý bu yüreðini neden kan damlýyor þimdi yeþil gözlerinden þimdi kaçýyorsun karanlýkta ki gölgelerden
Ah Almira
gece nöbetleriný devretmiþsin kendi üstüne bedenin kazýnýr duymassýn düþtüðün yerden söyle kim bu yaz mevsiminde seni üþüten? gözlerinin içlerinde bilinmez bir yerlerdesin Almira söyle sen hangi aþkýn pencesindesin
ey/zan yirmiüçnisanikibiboniki Sosyal Medyada Paylaşın:
ey/zan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.