Yaðmur yaðýyordu anne, Sen gitmeden önce . Týpký bulutlar gibi ben de aðlýyordum. Ve anne, Hiç susmuyordum… Çünkü anne, Seni belki bininci kezdir kaybediyordum.
Deli gibiydi yaðmur, Ýlk damlalarýndan sonra. Ben de öyleydim anne, Zaman geçtikçe daha çok korkuyordum, Ve daha çok aðlýyordum…
ALTUN VURAL
Sosyal Medyada Paylaşın:
Altun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.