Kambur saatler

Ýçimi kemiriyor hasretin;
Bir kanser gibi hücre hücre dolaþýyor!
Reçeteler çaresiz,dermanlar halsiz...
Yokluðuna yelken açarken tüm saatler;
Hangi þarkýya demir atsam nafile
Þarkýlar kifayetsiz.
Dilimi ýsýrýyorum ne zaman adýný söylemeye kalksam,
Adýn;
Aðzýmda bir yara oluyor!
Omzumda öylece duruyor özlemin
Çaldýðým tüm kapýlar bir bilinmeze açýlýyor,
Açýk olanlar yüzüme kapanýyor birer birer...
Gitmek kalmak gibi bir þey herhalde,
Ben sana gitmeye çalýþtýkça,
Sen bende kalýyorsun.
Ne ben seni buluyorum gittiðim adreslerde;
Ne sen bana geliyorsun...

Düþlerime düþüyor silüetin,
Gölgelerimde dolanýyorsun.
Karanlýk sokaklarý aydýnlatmak için ihtiyacým varken gözlerine;
Gözlerini kapýyorsun!
Bir uykuya dalýyorsun aðýr,derin,sonsuz belki de;
Ben kabuslarla kalkýyorum.
Her gece kendimi yakýyorum,
Buz gibi yalnýzlýðýmla...
Gitmek kalmak gibi bir þey herhalde,
Ben sana gitmeye çalýþtýkça,
Sen bende kalýyorsun.
Sýrtýmda kambur senden ayrý saatler,
Sen yokken bir ölü gibi bedeneim;
Ýplik iplik söküyor ciðerimi kavuþamadýðým tenin,
Kokun,sesin,herþeyin!

Ben her sabah bir ayrýlýk acýsýyla baþlýyorum güne;
Akþam sana kavuþabilmek ümidiyle...

Sosyal Medyada Paylaşın: