sözünüze birkaç düðüm çözüp duruyorum sarkaçlarý zaman gidiyor kendi kavlince dün isimsiz bir coðrafyada yaðmalandý bedenim bu gün yeni doðan bir çocuða verildi adým yarýn doðup/büyüyüp/öleceðim aþk için… dünyayý avucuma almýþ çeviriyorum dört mevsim, yedi renk ve sesim akreple yelkovanýn kapýþmasýna yenik düþüyor tenimde aklýmda kalan hiç delik cebimden dökülüp gidiyor paçalarýmdan sýzýyor topraða takvimlerim isimsiz/coðrafyasýz/kimliksiz bir kaçaðým dalaþýp duruyorum tel örgülerinize dün/ bugün/yarýn tellerinize takýlýp öleceðim isimsiz/coðrafyasýz/kimliksiz gideceðim…
Kubilay Yýldýz Sosyal Medyada Paylaşın:
pastav Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.