BEN/ SEN ÇÜRÜYEN ÇAN ÇİÇEKLERİ

seni yüreðe aldým alalý,
aþk denilen bu tarifi imkansýz coðrafyadayým
bahar bütün þarkýlarda kayýp
mor kendi gelip yerleþti tenime

sevgilim…
bir kalp ayracýna kaç insan sýðar , ceset olmaya meyilli
çan çiçekleri hangi aþkýn mezar çiçeði
savunmasýz sallanýp duran…
atýldýðý çölde yaðmuruna dua olan
çürük gözlerimde anlam

sende anlam dil bozukluðudur, kýrar þiirin pusulasýný…


kendimi bildim bileli bu karanlýk sulardayým
karanlýðýna boðulmadým…
bir fener yakaladým uzak kýyýlarda,
liman kentlerini bu yüzden severim
kýyý olurlar umutlarýma

gecenin kýrýlgan zilleridir aþk
sokak çocuklarýnýn tarumar ettiði, boy hedefi bir resim
hangisi kýrdý gözlerimdeki sevinci , bilmiyorum
sokaklardayým o gün bu gün, avare bir bilici
buðulana camlarýn arkasýnda , silik bir yüz gibiyim
içimde uçucu bir özlem , nikotinli bir bekleyiþ dalýp boðuluyorum
acýlarýmýn tüm kanýtlarýný yakýp , doldurdum bir þarap þiþesine
yitik þiirler antolojisi !
saldým suyun çarþaf yüzüne , kýyýna vursun
þahidimdir denizin sürgün çocuklarý martýlar
tenlerinde tuzlu bir hüzün , kanatlarýnda yaralar
býçkýn ve harbi delikanlýlar gidiþini hatýrlatmasýn diye
kýyý kýyý dolaþýp , vapurlara sataþýrlar

bende feryat kendine dönüþtür…

senden sora…
dilim yükünü çekemeyen bir hamal
çoktan kovuldum yeryüzü cennetinden
cehennem ortasýnda üþüyorum
gözlerin bu alev kýzýllýðýnda saðanak sancýlar
güneþ gözlerin



ben/ sen cürüyen çan çiçekleri

sevgilim…
çan çiçeklerinin her ezgisinde aç gözlerini
güneþimi mor bir dað ardýna hapis , cennetim uzak kabrime

çan çiçekler altýnda çürümekteyim
aç gözlerini güneþe cennetime ereyim
ölmelerdeyim...

Kubilay Yýldýz

Sosyal Medyada Paylaşın: