O an, sanki donmuþtu yerinde
Sessizlik, çaresizlik arýyordu yüreðinde
Duyduðum tek þey bir çarpýntýydý
Derinden geliyordu
Duymak isteyince, birden duruyordu
Sanki bana “ gör “
Görmemi istiyordu
Ama neyi?
Gözlerimden önce, kalbim görmüþtü
Gitmek, atmak istedim kendimi o andan
Ama yok!
Kilitlenmiþ bütün vücudum
Titremek istiyorum
Ama titreyemiyorum
Ve bakýþlarým sanki
Bir yerlere götürüyordu beni
Sanki benliðim kopmuþtu.
Sanki kýyametim kopuyordu
Bir kalabalýk ortasýndayým
Ama herkes donmuþ
Toz, toprak olmuþ bütün hayat
Aman! Allah’ým
Biden bir ses
Çýldýrýrcasýna yýrtýlýyordu beynim
Ve yýkýlýyordu bütün donmuþ insanlar
Param parça, toz duman
Nefes alamýyordum artýk
Artýk öleceðimi hissediyordum
Kapalý gözlerimin önündeki o karanlýða
Ben de gömülmek istiyordum
Ve saniyeler geçiyordu
Ama yaþýyordum
Ölmedim mi?
Öldüm mü?
Yine bir çýðlýk duyuyordum
Yine bir çarpýntý
Korku sarmýþtý çoktan dizlerime
Ve soðuk bir düþ geçiriyordum sanki
O andan sonra ölümü ben de istedim
Soðuk bir tadý vardýr derler ölümün
Ben de tadacaktým
Her bekleyiþ biraz daha uzuyordu
O son noktaya vardýðýmý hissediyordum
Ama idrak mümkün deðildi
Sonu sonsuz bir hayal misaliydi
Çýkýlmazdý artýk
Yaþamak denen þeyin sonuydu sanki
Ölmek bir þeref gibidir
Peki ya acý çekersem
Neden bitmiyor þu lanet an
Yoruldum, bitiyorum
Umudumu dizlerime baðlamýþ gibiyim
Ama dizlerimde de derman kalmadý
Yine de yýkýlmýyorum yere
Boðazýmda bir düðüm
Yutkunamýyorum bir türlü
Kalbim sanki
Bitiyor gibiydi
Son vuruþlarýný yapýyordu
Kaným son kez dolaþýyordu
Yavaþ yavaþ sessizleþiyor
Ah! Bir kramp…
Kolumun hemen içinde
Ve son… na yaklaþtým
Kepenkler kapanýyor artýk
Son defa nefes almak
Boðuluyorum…
Nefes… Sim…