ÇİLLİ

gölgeler ve gittikçe geniþleyen bir sis halkasý
baðýrdý;
tanrým, geçmiþimde yürürken bana birden fazla göz ver
ama hepsiyle yine bir tek onu görebileyim

kenarlarý çiçek oymalý, uzun bacaklý
eski bir koltuk
durgunluðumun þark köþesi
ben oturuyordum o koltukta
ve koca bir sessizlik geçiyordu o an salonun ortasýndan
dýþa vurulmayan dilsiz bir sýzý

o da oturuyordu
benim koltuðun bir diðer eþinde
yenileyip aðzýný birkaç üzüm tanesi ve bisküviyle
sýnýyordu geçmiþini üç beþ kelime dilinde
ismin ne
silindi her þey hatýrlamýyorum
en son ne yedim
hangi gündeyim
ve kime merhaba dedim
“hatýrlat” dedi bana “hatýrlat” ben nerdeyim

bilmediðimi fark ettim
o an tüm soru iþaretlerinin ucu daha da bükülerek
sýfýr olmuþtu
“Çilli” dedim bilinçsiz bir refleksle “Çilli”
sýfýrýn içi doldu
hatýrladý
aradýðý anlamý buldu
gözlerini kýrpabilse aðlayacaktý
aðlamadý
söz vermemiþ olsa anlatacaktý
anlatmadý
ayaða kalktý
sarhoþ halýyý gözleriyle adýmladý
bacaklarýnda ona varamayan bir gecikmiþlik
yüzü umut ve piþmanlýk dolu
kanepeye yýðýldý
tanýmýyordum onu
ama o an yüzü benim yüzüm olmuþtu

bir hayale
ya da bir kadere ortak olmak
ilk kez yapmýyordum bunu
son da olmayacaktý
biraz ona benzeyip
biraz buna benzeyip biraz þuna benzeyip
kendi yüzümü unutacak ve çýkýp gidecektim hayatýndan
yapamadým
onun hikayesi sonlu bir hikaye deðildi
insanýn kendi maneviyatýný da aþan bir þey
yalnýz ve yalnýz onun için ona aþýk olmak…

bir kez gördüm o kýzýn resmini
zoraki gülen gözler
sanki göz perdelerinin ardýndaki her þey
kirpiklerinin ucuna
yaþayamadýðý çocukluðuna eklenmiþti
gidecektim
sen kal dedi
ben ona gelene kadar sen kal onunla
ve anlat onu bana


JÝR-FHRN

Sosyal Medyada Paylaşın: