-ne/ye yaþýyoruz
ne/lere alýþtýrýlýp
ne/lerden mahrum býrakýlýp-
kaþýðýn ucuna deðmeden aþýmýz
nasýl yaþýyoruz
nasýl
hayatýn burnundan getirip
bir yerde,yere kapaklanmýþken yaþam
bir yerde, týka basa tok karnýna
unutmuþuz sevgileri
sevgiler yoksul
sevgi yoksuluyuz!
nasýl bakýyoruz,insana yakýþmayan
eðreti yüzlerle aynalara
sahte bakýþlar kullanýp
kullanýlýyoruz
öyle böyle deðil hemde
alaþaðý edilinceye deðin
insanlýðýmýz!
bu insaný iteleyip yürüyen
bacaklar bizim deðil
bu
insan eli tutmayan eller
bir kuklanýn elleri
cansýz ve ölü
ölü gözlerle bakýyoruz
kör düþlerle
kolluyoruz keyfimizi
aman hiç bozulmasýn
aklýmýza getirmeyelim
etleri kemiklerinden çekilenleri
o kocaman bakýþlarý
bize en yoksul yanýmýzdan bakan
en sevgisiz
yoksuluz
sevgi yoksulu
bütün su yollarý bize açýlsýn
bütün ekin tarlalarý bize
fýrýnlar bize çalýþsýn
bize semirilsin inekler
bize dönsün çarklar
kýlýmýz kýmýldamasýn
açlýktan ölen çocuklar
nasýlsa düþüvermiþ
bu sevgisiz dünyaya!
7. 4. 2012 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.